بی قانون/قسمت شصت و چهار: توصیه‌های بدیهی نوشتن (۵)
بعد از پایان نسخه اولیه طنزتان، دوستان‌تان را وادارید که نگاهی به کارتان بیندازند. احتمالا آن‌ها تنها قادر خواهند بود که اشتباهات و خطاهایی را ببینند که از چشم شما دور مانده‌اند. مثلا ممکن است به بعضی کلمات یا جملات گیر دهند که اتفاقا شما عاشقانه دوست‌شان دارید.
قانون-مهرداد نعیمی
بعد از پایان نسخه اولیه طنزتان، دوستان‌تان را وادارید که نگاهی به کارتان بیندازند. احتمالا آن‌ها تنها قادر خواهند بود که اشتباهات و خطاهایی را ببینند که از چشم شما دور مانده‌اند. مثلا ممکن است به بعضی کلمات یا جملات گیر دهند که اتفاقا شما عاشقانه دوست‌شان دارید. در چنین وضعیتی باید بین تغییر یا حذف کامل آن موارد یکی را انتخاب کنید. با دانستن اصولی درباره عناصر اصلی و اندکی شور و انگیزه و البته شکیبایی می‌توان تنها با داشتن ایده‌هایی محدود، طنز خوبی نوشت. فقط به خاطر داشته باشید که شما مجبور به نوشتن نیستید، اگر می‌نویسید به خاطر این است که می‌خواهید بنویسید؛ همچنین توجه به نکات ویرایشی و دستور زبانی به‌شدت اهمیت دارد. اگر متنی را دیدید که در آن به نیم‌فاصله‌ها، جای صحیح ویرگول و نقطه، راست‌چین بودن متن، فعل‌هایی با زمان درست و سایر نکات ویرایشی و املایی دقت نشده باشد قطعا نمی‌تواند اثری از یک نویسنده حرفه‌ای باشد. در انتها نظرتون رو جلب می‌کنم به یک نکته ویرایشی از جناب کورت ونه‌گات: «اولین قاعده ویرایشی این است که از نقطه ویرگول استفاده نکنید. نقطه ویرگول‌ها، هرمافرودیت‌های زن جامه‌ای هستند که بیانگر چیزی نیستند. نه نقطه هستند و نه ویرگول، مفهوم‌شان اصلا مشخص نیست. آن‌ها فقط به این درد می‌خورند که نشان دهند شما در دانشگاه درس خوانده‌اید. و یک توصیه بی‌ربط، اگر می‌خواهید پدر و مادرتان را اذیت کنید و حوصله ندارید که سر کیف باشید، حداقل کاری که می‌توانید بکنید این است که سراغ هنر بروید. شوخی نمی‌کنم، هنر، شیوه‌ای بسیار انسانی برای تحمل پذیرتر کردن زندگی است. تمرین کردن در یک رشته هنری راهی برای تعالی روح‌تان برای بهشت است. زیر دوش آواز بخوانید. با موزیکی که از رادیو پخش می‌شود از جای خود بلند شوید. داستان بگویید. برای یکی از دوستان‌تان شعر بنویسید. شعر مزخرف هم اگر شد اشکالی ندارد اما هر چه می‌توانید بیشتر بخوانید و بنویسید».