قانون- سامان صابريان
مردم آمريكا در انتخابات، فردي را براي رياست‌جمهوري برگزيدند كه توهم تغيير را براي آنها فرياد زده بود. شخصيتي كه مانند سال 84 در ايران، معيارهاي يك رييس‌جمهور را به سخره گرفت.
اما اين فرد با تمام انتقادهايي كه به وي وجود دارد، يك بركت را براي مردم ايران به ارمغان آورد. ترامپ سبب شد تا بار ديگر، مردم ايران با هر جناح و رويكردي وارد ميدان شوند تا بگويند كه ايراني هستند و نه اصلاح‌طلب و اصولگرا.
همه آمدند كه بگويند، آي! ايراني را تهديد نكن. ترامپ يا نادان است يا اينكه بسيار خوب فراگرفته كه نقش يك نادان را بازي كند؛ چراكه در ميان سياستمداران و صاحب‌نظران آمريكا، شايد كمتر كسي یافت شود كه با ويژگي‌هاي مردم ايران آشنايي نداشته باشد.
موسسه‌ها و انديشكده‌هاي اين به اصطلاح ابرقدرت، مگر نمي‌دانند كه وقتي مردم كشور ما را تهديد كنند، يك صدا و همدل جلو آنها خواهند ايستاد، چرا انديشه نمي‌كنند و گزاف مي‌گويند.
آري، بركت حضور اين فرد همان طور كه رهبر معظم انقلاب اشاره‌كردند، نشان دادن چهره سياستمداراني است كه چشم ديدن مردم اين مرز و بوم را ندارند؛ حال مي‌خواهد اصلاح‌طلب، اصولگرا و حزب‌اللهي باشد يا صاحب كسوت هر عنوان ديگري كه در اين روزگار، لوگوي طيف‌هاي سياسي شده است.
به نظر مي‌آيد همه، غير از آن‌هايي كه نمي‌خواهند بفهمند، متوجه شده‌اند كه با وحدت و همدلي مي‌توان اين كشور را به پيش برد. بنابراين، نه سهم‌خواهي و زياده خواهي و نه فرار و وادادگي، كمكي به ايستادن انقلابي و عاقلانه نمي‌‌كند و براي آنكه با كمترين هزينه مقابل دشمن مشترك بخواهيم بايستيم، بايد پا در عرصه دگرخواهي بگذاريم، همانند دوران دفاع مقدس كه همه براي رسيدن به يك هدف واحد تلاش مي‌كردند.
آن هنگام، كشور در موقعيت زماني آشتي ملي به سر مي‌برد، ولي اندكي بعد كه سرداران وارد بازي سياسيون شدند و سياسيون، سرداران را رقباي خود ديدند، برخي دلخوري‌ها به ميدان آمد و اين آشتي را از همگرايي دور و به واگرايي نزديك كرد تا هزينه آن را سال‌هاي 78 و 88 همه با هم پرداخت كنيم.
اين مراسم ملي كه روز گذشته، حتي خبرگزاري‌هاي آمريكايي نيز نتوانستند از عظمت آن نگويند، علاوه بر نمايش حضور همگاني و قدم گذاشتن در مسير آشتي ملي، يك نكته چشم‌گير ديگر نيز داشت و آن خط‌كشي ميان مردم آمريكا و سياست‌هاي دولت اين كشور است.
در مراسم ملي 22 بهمن، غير از اندكي انگشت شمار، پرچم ايالات متحده كه به عنوان نماد ملي اين كشور است، به آتش‌كشيده نشد؛ اين اقدام به عنوان پايان رويكرد مردم ايران نسبت به سياست‌هاي آمريكا نيست، بلكه بيانگر آن است كه مردم اين مرز و بوم آنقدر فهيم هستند كه بتوانند ميان ملت يك كشور و دولت آن تمييز دهند و اين موجي كه در روزهاي اخير عليه اقدامات روانپريشانه ترامپ در ايالات متحده ايجاد شده را برهم نزدند و مانند فضاي ايجاد شده در دوران فاجعه منا و حمله به سفارت عربستان، اين فرصت را به تهديد تبديل نكنند.
رضای دوست به دست آر و دیگران بگذار/ هزار فتنه چه غم باشد ار برانگیزند