قانون-اسماعیل کهرم/ مشاور ريیس سازمان حفاظت محیط زیست
تصویب لایحه «حمایت از جنگلبانان و محیط بانان» هرچند با تاخیر اما سرانجام تصویب شد. مساله این است که چرا این لایحه باید جزو آخرین لوایحی باشد که دولت در پایان دوره خودش تصویب می‌کند و به مجلس می‌دهد و تازه پس از این در مجلس رای می آورد یا خیر؟ درحالی که این مساله سال هاست مورد غفلت واقع شده است. محیط بانان با حداقل معیشت و با زمان کاری که حدودا دوبرابر زمان کاری یک کارمند دولت است، برای کار خود وقت می‌گذارند. علی رغم اینکه سخت ترین شغل را دارند، متاسفانه جزو مشاغل سخت محسوب نمی شوند. همه این موارد ضرورت تصویب چنین لایحه ای را در جهت حمایت از محیط بان ها راچند برابر می کند. اکنون بسیاری از محیط بانان دارای تحصیلات دانشگاهی و حتی دکترا نیز هستند. در زمان قبل از انقلاب به ما گفته می شد، شکارچیان را استخدام کنیم زیرا این افراد هم منطقه را می شناسند و هم روی متخلفان شناخت دارند و در نهایت، همین که خودشان تفنگ را زمین بگذارند غنیمت است. در واقع آن زمان محیط‌بان‌ها را با مدرک‌های پایین استخدام می‌کردیم اما اکنون دکترا داریم در کسوت محیط بانی. هرچند دیر اما هر زمانی و به هر اندازه ای از این افراد حمایت شود ،خوب است زیرا این افراد نیاز به حمایت دارند. تعداد 2700 نفر محیط بان داریم که میلیاردها تومان هزینه دارند. هرکدام از این‌ها اضافه حقوق، پاداش، حق ماموریت و بازنشستگی‌شان میلیاردها تومان هزینه دارد و به بودجه مملکت فشار می آورد. لذا این ها ملاحظات مختلف دارند که چه زمانی این لایحه را تصویب کنند. احتمال دیگری که وجود دارد این است که تصویب چنین لایحه ای برای آخرین روزهای عمر دولت گذاشته شده تا به عنوان یک پیروزی برای دولت حساب شود. درواقع در انتخابات بعد آقای روحانی بگوید ما در دولت یازدهم چنین کاری برای محیط زیست انجام دادیم. سیاست‌مداران، زمان برای شان بسیار مهم است. اینکه چه زمانی چه لایحه ای را ارائه دهند مهم است. بهترین وقت را اکنون گذاشتند که پایان دوره دولت یازدهم است. به نظرم مجلس هم این لایحه را تصویب می‌کند تا نشان دهد که طرفدار محیط زیست است. در این صورت اگر زمانی نيزدر مقابل هیات وزیران قرار گیرد توپ به زمین دولتی ها می افتد زیرا این افراد با تصویب این لایحه از محیط زیست حمایت کرده اند.