قانون-دوباره روسيه و دوباره خنجرزدن اين كشور به ايران، اين‌بار انتقادهاي مسئولان ما را در برداشته است. روزنامه وال استریت ژورنال درگزارشي نوشت كه حسین کاظم‌پور اردبیلی از عربستان و روسیه به دلیل افزایش تولید نفت انتقاد و اعلام کرد:« این کشورها توافق جهانی کاهش تولید نفت را نقض و به تلاش‌های آمریکا برای وضع تحریم ضد ایران، کمک می‌کنند». وی همچنین به روسیه هشدار داد که افزایش تولید این کشور، اتحاد بلند مدت میان تولیدکنندگان نفت را به خطر می‌اندازد. نماینده ایران در هیات عامل سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) گفت:«روسیه، عربستان و دیگران تولید نفت خود را یک میلیون بشکه در روز افزایش می‌دهند تا صادرات نفت ایران را تحت تاثیر قرار دهند؛ آن‌ها دست حمایت خود را به سوی دونالد ترامپ دراز می‌کنند و این رویکردی بسیار خصمانه در برابر ماست». کاظم‌پور اردبیلی اعلام کرد:«انتقادهای او از روسیه، تنها به مسائل اوپک مربوط می‌شود و روابط گسترده‌تر میان روسیه و ایران را شامل نمی‌شود». نماینده ایران در هیات عامل اوپک تصریح کرد:«الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه، در یک کنفرانس تلفنی مربوط به کمیته فنی مشترک وزارتی نظارت بر توافق کاهش عرضه نفت اوپک و غیر اوپک، اعلام کرده است که مسکو قصد دارد تولید روزانه نفت خود را ۱۷۰ هزار بشکه افزایش دهد. امارات نيز در کنفرانس تلفنی یاد شده اعلام کرد که تولید روزانه خود را ۱۶۰ هزار بشکه افزایش می‌دهد؛ همچنین کویت تولید روزانه خود را ۸۵ هزار بشکه افزایش می‌دهد. کاظم‌پور اردبیلی یادآور شد كه روسیه اختیار فرا رفتن از تعهد تولید خود را ندارد و عربستان نیز اجازه ندارد این افزایش را تجویز کند». وی افزود:« اعضای کمیته فنی مشترک وزارتی نظارت بر توافق کاهش عرضه نفت اوپک و غیر اوپک، کیک را میان خود تقسیم کردند، اما این اجازه را نداشتند». نماینده ایران در هيات عامل اعلام کرد:« هر تصمیم لازم درباره تولید انفرادی اعضای اوپک، در صد و هفتاد و چهارمین نشست وزارتی اوپک در وین گرفته شده است». اين نيز نمونه‌اي ديگر از سياست‌هاي خطرناك كرملين عليه ايران است كه گويي برخي از روسوفيل‌ها در كشورمان نمي‌خواهند با حقيقت روبه‌رو شوند و قبول كنند كه آن‌ها منافع خود را به هيچ روابطي ترجيح نمي‌دهند و هرگاه قرار باشد كشور يا فردي براي رسيدن روس‌ها به منافع‌شان قرباني شود، اين اقدام را در دستور كار قرار مي‌دهند و به نوعي عمل مي‌كنند كه پيروز ميدان باشند.
ناچاري همگرايي با روسيه
البته برخي معتقد هستند كه بايد روسيه را در آب‌نمك نگهداريم و با توجه به روابطي كه كشورمان در سطح جهان دارد، نبايد آن‌ها را نيز از دست داد. نگاهي كه چندان با منافع ملي و اقتدار هم‌خواني ندارد. در همين راستا چندي پيش روزنامه شرق نيز در مطلبي با تبيين روابط ايران و روسيه نوشته بود نبايد انتظار حداكثري از روس‌ها داشت زيرا برآورده نشدن انتظارات حداكثري مي‌تواند مانع از تحقق انتظارات حداقلي بشود. در واقع به همان اندازه كه نگاه خوش‌بينانه به قدرت‌هاي بزرگ مي‌تواند خطرناك باشد، نگاه بدبينانه نيز قدرت مانور دستگاه سياست خارجي را سلب مي‌كند. ما بايد واقعيت روسيه را آن‌گونه كه هست بپذيريم با تمامي خدمت‌ها و خيانت‌ها. القاي ترس از خيانتكاري روس‌ها يا هر بازيگر ديگري به همان اندازه كه مي‌تواند هشدار