شفاف سازی راي نمایندگان؛ گامی برای پیگیری مطالبات مردم

در آذر سال گذشته طرحی یک فوریتی به مجلس شورای اسلامی آورده و به هیات ريیسه تقدیم شد تا مورد بررسی قرار بگیرد. این طرح که بعدها به نام «طرح اصول گرایان برای شفافیت آرای نمایندگان» در میان رسانه‌ها عنوان گرفت، در اصل از سوی آقای فتحی، یعنی طراح این طرح بود که به مجلس راه پیدا کرد. آن روزها 38 نفر از نمایندگان پای این طرح را امضا کردند که بنده نیز جزوی از این افراد بودم.

این طرح به منظور بررسی به مجلس رسیده بود؛ بر همین اساس در اردیبهشت نیز نامه ای را به هیات رييسه ارسال کردیم تا زمان بررسی این طرح تعیین شود اما هنوز این موضوع به نتیجه نرسیده بود که رسانه ها از طرحی خبر دادند که توسط اصول‌گرایان معرفی شده بود و به امضای 29 نفر از نماینده‌ها رسیده بود.

یعنی رسانه ها این گونه وانمود کردند که طرح جدیدی روی کار آمده است که در اصل همان طرحی بود که در آذر توسط فتحی به مجلس رفته بود. بر همین اساس بود که در رسانه ها این‌طور مطرح شد که افرادی که پای این طرح را امضا نکرده اند، در اصل مخالف شفاف سازی هستند. این در حالی است که یک سال پیش این طرح به امضای 38 نفر از نماینده‌ها رسیده و به مجلس راه یافته بود.

فتحی که طراح این طرح بود، عضوی از فراکسیون امید و این موضوع را برای اولین بار در مجلس مطرح کرده بود. در حال حاضر بحثی که بیش از همه پررنگ شده است و باید به آن توجه کرد این است که در مجلس بسیاری از طرح ها هستند که از دید نماینده ها پنهان می مانند و در نتیجه به امضای آن ها نمی‌رسند. این یعنی در مجلس طرح هایی مطرح می شود که بیشتر نماینده ها از وجود آن ها بی اطلاع هستند و به همین دلیل امضای آن‌ها در پای این طرح ها دیده نمی شود و این بی اطلاعی باعث این اتفاقات می شود و افراد دچار سوء‌برداشت می شوند.

اما دریغ از اینکه شاید نماینده ها اگر در جریان این طرح قرار می گرفتند، حتما آن را امضا می کردند. باید گفت که وقتی امضای نماینده ای پای طرحی نیست، به معنای آن نبوده که طرح از نطر نماینده مورد تایید نیست، بلکه این به معنای آن است که در برخی از موارد نماینده از وجود طرح بی خبر بوده و به همین دلیل آن را امضا نکرده است.

به عقیده بنده طرح جدیدی که از سوی رسانه ها مطرح شده است، نوعی بی اخلاقی را در خود دارد که با کپی برداری از طرح اعضای امید روی کار آمده است. در فضای مجازی نیز با همین بی اخلاقی ها، وقتی امضای فردی پای این طرح نیست، از او با عنوان فردی یاد شده است که مخالف شفاف سازی است. این برداشتی اشتباه است و نباید رسانه ها آن را به این صورت مطرح کنند. یکی از اشکالات کار این است که در حال حاضر بسیاری از طرح ها به صورت دستی پر می‌شوند و این اشتباهات پیش می آید. در حالی که از نظر قانونی باید سامانه ای باشد که همه طرح ها در آن سامانه وارد شوند و به همه نماینده ها این طرح ها ارسال شوند تا هر یک از نمایندگان با نظر خود بتواند طرح مطرح شده را امضا یا رد کند.

به هر حال باید گفت که در حال حاضر مشکل ما این است که در بسیاری از موارد شفاف عمل نکرده ایم اما اگر آرايی که توسط نماینده ها به طرح ها داده می‌شود، شفاف‌سازی شود و افراد در قبال آرايی که می‌دهند احساس وظیفه کرده و مسئولیت راي خود را به عهده بگیرند، بسیاری از مسائل حل شود. در صورت شفاف سازی آرای نماینده‌ها، مردم نیز بهتر می توانند به مطالبات خود دست یابند و لابی گری ها در مجلس تمام می‌شودزیرا همه از جزيیات رای گیری مطلع می شوند. هر گامی که در راستای شفاف سازی برداشته شود، می تواند ارگان‌ها و نهادهای اصلی را به جایگاه اصلی خود بازگرداند. این در حالی است که اکنون بسیاری از افراد محافظه کار هستند و برخي‌ها به طرح ها رای نمی دهندیا رای ممتنه می دهند که این کمکی به حل مشکلات نمی‌کند. در صورتی که با شفاف‌سازی آرای نماینده ها جامعه نیز به این موضوع حساس می شود و نماینده ها سعی می کنند تا مطالبات مردم را بهتر پیگیری کنند. از طرفی خود نماینده ها نیز برای رسیدن به منافع ملی به مسائل موجود حساس شده و این موضوع می تواند راهگشای حل مسائل کشور باشد. همچنین در کیفیت رای گیری نیز می‌تواند تاثیر مثبتی داشته باشد.