به گل نشستن يك پروژه
در راستاي بي‌فايده بودن اين اقدام، علی اصغر یوسف‌نژاد، عضو اصلاح‌طلب هيات رييسه مجلس در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بر اساس ماده ۲۴ آیین‌نامه اگر ۲۵ نفر از نمایندگان نسبت به عملکرد ريیس یا اعضای هیات ريیسه معترض باشند، می‌توانند موارد را بنویسند و به کمیسیون تدوین آیین‌نامه بدهند. وی افزود: کمیسیون وظیفه دارد ظرف سه روز هیات رسیدگی را شکل دهد، این هیات متشکل از روسای کمیسیون‌های تخصصی و اعضای کمیسیون تدوین آیین‌نامه است که ۱۰ روز فرصت دارند نسبت به این اعتراض با دست‌كم ۱۵ نفر و حضور حداقل سه نفر از متقاضیان تشکیل جلسه دهند. اگر هیات عدم صلاحیت فرد را تصویب کرد که فرد نمی‌تواند عضو هیات ريیسه یا ريیس باشد، این موضوع در جلسه غیرعلنی بحث و موارد گفته می‌شود و متقاضیان صحبت می‌کنند، کمیسیون هم گزارش می‌دهد و در اولین جلسه علنی هم بدون بحث، در مورد صلاحیت فرد رای‌گیری می‌شود. وی ادامه داد: اگر نظر مجلس بر عدم صلاحیت ريیس یا عضو هیات ريیسه باشد، فرد از جایگاه خود در هیات ريیسه مستعفی خواهد بود و او حق کاندیدا شدن برای آن مسئولیت را ندارد اما نمایندگی او سلب نمی‌شود. عضو کمیسیون تدوین آیین‌نامه همچنین یادآور شد: در مورد آقای لاریجانی تعداد بیش از ۲۵ نفر از نمایندگان شکایت از ایشان را امضا کردند که تحویل کمیسیون آیین‌نامه شد، البته بعد از مدتی عده‌ای امضای خود را پس گرفتند و ازحد نصاب افتاد اما دوباره عده‌ای امضا کردند و به حدنصاب رسید. باز هم تعدادی امضای خود را پس گرفتند و طبق آخرین اطلاعات در حال حاضر ۲۱ نفر بر امضای خود باقی مانده‌اند؛ بنابراین اعتراض به عملکرد آقای لاریجانی در حال حاضر منتفی است مگر این‌که دوباره امضا جمع‌آوری شود.
ماجراي يك استحاله
سال‌ها علي‌لاريجاني در جناح اصولگرا به ايفاي نقش مي‌پرداخت ولي از زماني كه تندروها براي رسيدن به اهداف خود در لايه‌هاي جريان محافظه‌كار جا خوش و شروع به توسعه تفكر خود كردند، عده‌اي كوشيدند تا از اينكه با آن‌ها در يك دسته و جريان تقسيم بندي شوند، دوري كنند و به راه ديگري بروند كه در اين مسير ناطق‌نوري و علي‌لاريجاني دو چهره اصلي اين بازي بودند. علي‌اكبرناطق‌نوري كه خود را از ترس آسيب‌هاي پايان دوره سياستمداري به حاشيه راند و گوشه نشيني و نقش‌‌هاي معنوي را به حضور در ميدان ترجيح داد ولي اين علي‌لاريجاني بود كه يك تنه در برابر فشارهاي جريان تندوري راستگرا ايستاد و هزينه‌هاي لازم را پرداخت كرد.
روزگار سخت يك لاريجاني
اين وضعيت مختص به روزگار حسن روحاني نيست و علي‌لاريجاني در دوران احمدي‌نژاد نيز حال و روز خوبي نداشت و پياده نظام تندروهاي راستگرا بارها عليه او هجمه كرده بودند و وي را زير ضرب بردند. اين روزها نيز علي‌لاريجاني به دليل حمايت‌هايي كه از دولت حسن روحاني داشت و ايستادگي در برابر مخالفان برجام و FATF مغضوب جرياني تماميت‌خواه شده است و آن‌ها كه نمي‌توانند از پس قدرت وي و لابي‌هاي گسترده‌اي كه دارد بر بيايند، به سراغ اهرمي به نام استيضاح رفته‌اند تا شايد بتوانند به اهداف خود برسند ولي همان‌گونه كه شاهد هستيم توانايي لازم را براي اجماع حداقلي نيز ندارند، چه برسد كه در برابر فردي مانند لاريجاني بايستند.
تاوان يك بازي
علي‌لاريجاني همواره نشان داده است كه براي آن دسته از جريان‌ها و افرادي كه به حمايت از او پرداختند نقش پشتيبان را داشته و هميشه از آن‌ها دفاع كرده است ولي در طرف مقابل و زماني كه از جريان يا كسي كينه به دل گرفته است از هر تواني كه در يد داشته براي زمين زدن آن‌ها به كارگيري كرده‌است.اين طيف اندك و انگشت شمار كه اين روزها سعي دارند در برابر لاريجاني خودنمايي كنند در آينده‌اي نزديك به سزاي عمل خود خواهند رسيد و دير نيست كه در اين يك سال مانده به پايان مجلس دهم، فرياد «آقاي رييس، آقاي لاريجاني» آن‌ها و قطع شدن تريبون‌هاي‌شان به حاشيه‌اي جديد در پارلمان ايران تبديل شود.