قانون- سمیه محسنی/ کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری
توسعه شهری را به‌عنوان یک مفهوم فضایی می‌توان به معنی تغییرات در کاربری زمین و سطوح تراکم جهت رفع نیازهای ساکنان شهری در زمینه مسکن حمل و نقل، اوقات فراغت و غذا و غیره تعریف کرد یا توسعه‌ای است که تمام جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و ... را در شهر با هم پیش می‌برد. توسعه پایدار شهري، نگهداری منابع برای حال و آینده از طریق استفاده بهینه از زمین و وارد کردن کم‌ترین ضایعات به منابع تجدیدپذیر مطرح است. نظریه توسعه پایدار شهری موضوعات جلوگیری از آلودگی‌های محیط‌زیست شهری و ناحیه‌ای- کاهش ظرفیت‌های تولید محیط محلی- ناحیه‌ای و ملی حمایت از بازیافت‌ها- عدم حمایت از توسعه زیان‌آور و از بین بردن شکاف میان فقیر و غنی را مطرح می‌کند. همچنین راه رسیدن به این اهداف را با برنامه‌ریزی اهمیت بسیاری می‌دهد و معتقد است دولت‌ها باید از محیط‌زیست شهری حمایت همه جانبه‌ای کنند. این نظریه پایداری شکل شهر « الگوی پایداری سکونتگاه‌ها» الگوی موثر حمل‌ونقل در زمینه مصرف سوخت و نیز شهر را در سلسله مراتب ناحیه شهری بررسی می‌کند. زیرا ایجاد شهر را فقط برای لذت شهرنشینان می‌داند .
در دهه‌های اخیر روش‌های مختلفی برای توسعه پایدار پیشنهاد شده که از جمله آن رشد هوشمند شهری و استراتژی توسعه شهری است. اهدافی که استراتژي توسعه شهري در همه مراحل خود دنبال می‌کند، شامل دستیابی به مدیریت و حاکمیت شهري بهبود یافته، دستیابی به رشد اقتصادي و اشتغال فزاینده و کاهش مداوم فقر است. رشد هوشمند شهری نیزسه زمینه اصلی دارد که در ارتباط متقابل با هم مورد ملاحظه قرار می‌گیرند: تراکم (شامل محدود نمودن توسعه و رشد شهری)، کاربری زمین (ایجاد کاربری‌های مختل)، شیوه حمل و نقل (شامل استفاده تنوعی از شیوه‌های مختلف حمل و نقل با تاکید بر حمل و نقل عمومی و ایجاد فضاهایی مساعد و دلنشین برای عابر پیاده). برخی محققین بر اساس اینکه تراکم بالا ، مصرف انرژی را کاهش داده و در نتیجه باعث کاهش میزان آلودگی می‌شود، از ایده شهر فشرده دفاع کرده و آن را به عنوان را ه حل جایگزین برای توسعه شهری معرفی کرده‌اند. وقتی شهر به صورت فشرده طراحی شود در بسیاری از هزینه‌های حمل‌ونقل صرفه‌جویی شده و با برنامه‌ریزی درست می‌توان استفاده از امکانات شهری را برای همگان در دسترس قرار داد.در هر حال، فعالیت‌هاي شهرسازي در همه کشورها به عنوان وسیله اي موثر براي اجرا و تحقق سیاست‌هاي ملی و محلی، موقعیت‌هاي عمده‌اي براي تجدیدنظر در استفاده از زمین، انرژي و محیط زیست ارائه می‌دهد تا از این طریق بتوان سکونتگاه‌هایی ایجاد کردکه نه تنها زندگی مطلوب و با کیفیتی را براي نسل حاضر و نسل‌هاي آینده در شهرها تامین کند، بلکه پایداري کره زمین و روح انسانی را نیز تضمین کند. ایجاد شهرهاي پایدار همچنین متضمن ایجاد تغییرات عمده در نحوه اداره و مدیریت شهرها و چگونگی اتخاذ سیاست‌هاي سرمایه‌گذاري و تصمیم‌گیري‌ها براي آینده شهرها خواهد بود. چنین تغییراتی مستلزم اعمال برنامه‌هاي جدیدتر در زمینه بازیافت و کاهش مواد زايد، پایداري و شهر پایدار یک جانشین موجه و معقول براي شهرسازي مخرب قرن بیستم است. بر صاحبان حرفه و رشته شهرسازي است که این دیدگاه‌های جدید را قوت بخشیده، زمینه‌هاي عملی و اجرایی آن را بیابند.انرژي‌هاي پاك نظیر خورشید، ترغیب به صرفه جویی در مصرف آب و تدوین سیاست‌هاي قیمت‌گذاري که دربر گیرنده هزینه‌هاي واقعی زیست‌محیطی باشد و سیاست‌هاي مصرف متکی بر کاهش ضایعات و تشویق استفاده از محصولات و کالاهاي بادوام‌تر و پایدارتر است در کشورهای بررسی شده همگی برای رسیدن به پایداری، اول به توسعه اقتصاد خود بها داده و برنامه ریزی کرده‌اند و همگی به دنبال مسیری بوده‌اند که تعادلی درست در استفاده از منابع زیست محیطی خود به‌وجود آورده و محیط‌زیست خود را حفظ کنند.