قبلا در روزنامه وزین قانون پیشنهادی از طرف اینجانب مطرح ومنتشر شد مبنی یر اینکه روز7 آ بان ماه به‌عنوان روز جهانی کوروش درتقویم رسمی کشور ثبت و ضبط شد و به اين مناسبت هر ساله ياد آن بزرگمرد را گرامى بداريم ، که این پیشنهاد مورد استقبال بی نظیر اکثریت مردم واقع شد و تنها اقليتى خاص که تصور می‌کنند زنده کردن نام بزرگان پیش از اسلام به‌معنی تضعیف اسلام است علم مخالفت برافراشتند، که در اینجا لازم دیدم جهت إيضاح بيشتر اين پيشنهاد دو نکته اساسی اشاره كنم .1) به عکس گمان برخي، به اعتقاد من، ما هر آ نچه درباره تمدن وفرهنگ ایرانیان قبل از اسلام که به‌حكايت تاريخ، مردمى متمدن، راستگو، صلح طلب ونیک نهاد بودندتبلیغ کرده و همان‌گونه که در واقع بوده اند و يادگارهاى نيك از خود برجا گذاشته اند آنها را به جهانیان معرفی کنیم، در عین حال به نوعی از شریعت اسلام نیز تعریف وتمجید كرده ایم چرا که اگر به عكس ایرانیان پیش از اسلام را مردمی جاهل ووحشی بدانيم ، مسلما ایمان آ وردن چنین مردمی به اسلام واجد هیچ‌گونه افتخاری برای این شريعت نیست همان‌طور كه در جهت عكس بگوییم مردمی باشعور، بافرهنگ وصاحبان تمدن کهن وغنی این دین را با طوع ورغبت پذیرفته‌اند نشان اعتبار وارزش اين شریعت خواهد بود که توسط مردمی دانا با شوق و رغبت مورد پذیرش واقع شده است.2) به نظر نگارنده منظوراز ذوالقرنین که درباره او17 آ یه قرآن نازل گردیده به‌طور قطع همان کوروش بزرگ است زیرا برخى مفسرين تازى مدعى شده اند كه ذوالقرنين همان إسكندر مقدونى است در حالي‌كه اولا اسکندر شخصی دائم‌الخمر، ظالم و زنباره بود ومحال است که در کتاب خدا همان‌گونه که آن مفسران قرآن نوشته‌اند به مدح وستایش چنین شخصی با این ویژگی‌ها ى ناميمون اخلاقى بپردازد، ثانیا در قرآن در مورد ذوالقرنین ویژگی هایی ذکر شده است که صرفا و منحصرا قابل تطبیق با کوروش بزرگ است از جمله اینکه می‌فرمایدآنگاه ذوالقرنین(کوروش) به مغرب رسید ومی‌دانیم که که اسکندر هرگز به سمت مغرب لشکرکشی نکرد و اولین کشورگشایى کوروش کبیر به سوى لیدی بوده که در جنوب آسیای‌صغیر(ترکیه‌امروزی) واقع شده است ، اگر از شمال ایران به سمت آ سیای صغیر راه بپیماییم به سمت مغرب برويم به سرزمين ليدىآن‌روز خواهيم رسيد.هرودت مورخ یونانی داستان جنگ کوروش با کرزوس پادشاه لیدی را مشروحا روایت کرده و می نویسد:پیروزی کوروش به حدی سریع بود که هیچکس آ ن‌را باور نمی کرد و هنوز چند روز از آ غاز جنگ نگذشته بود که در پایتخت لیدی سیل وطوفان جاری شد ومردم لیدی آ ن را نشان قدرت الهی کوروش تفسیر وتعبیر کردند وبه‌سرعت تسلیم او شدند و در قرآن کریم به قدرت فوق العاده کوروش اشاره کرده است وفرموده ما او را در زمین قدرت وحکومت دادیم و اسباب رسیدن به هرچیزی را در اختیارش نهادیم (آیه83سوره کهف) در قرآن درباره دیگر ویژگی ذوالقرنین چنین گفته که به مردم مغلوب سخت نمی گرفت وبا مهربانی رفتار می‌کرد و ما نيك می‌دانیم در زمان قدیم معمولا فاتحین ممالک شکست خورده را قتل عام كرده و شهرهارا ویران مي‌كردند ولی کوروش بزرگ پس از فتح لیدی در کمال بزرگواری با مردم رفتار كرد وکسی را همان‌گونه كه شيوه هميشگى او بود به بردگی نگرفت و در قرآن آ مده است که ذوالقرنین گفت:اگر کسی نیکویی کرد خواهد دید که در برابر، از طرف من با او به سختی وبدی رفتار نخواهد شد. مورخان یونانی می نویسند کوروش بزرگ تنها فرمانروای شرق وغرب جهان بود که با همه به نیکی وداد رفتار کرد و مردم کشورهای مغلوب نه تنها از فتح کشور خود ناراحت نمی‌شدند بلکه به جشن و شادمانی می پرداختند چرا که کوروش آ نها را از زیر بار خراج گران و مالیات‌های ظالمانه‌اي که از طرف پادشاهان ستمکار بر دوش آ نها نهاده می شد، نجات مي‌داد.كوروش بزرگ در واقع پدر كشور ايران است او يكى از نام آور ترين افراد جهان است كه با وجود قدرت فراوان از خط مستقيم و معتدل ، اخلاق و عدالت و آزادگى و انصاف خارج نشد و با نيروى اخلاق كريمانه و بزرگوارانه بزرگ‌ترين امپراطورى جهان را بنيانگذارى كرد ، به‌گونه اى كه با گذشت دو هزار و پانصد سال هنوز جهان پادشاه يا حكمرانى به قدرت و آزادگى و انصاف او به‌خود نديده است و هنوز بزرگ‌ترين فخر هر ايرانى آزادگى، عدالت و بزرگ‌منشى كوروش بزرگ است، ويژگى مهربانى، خردمندى و رعايت موازين اخلاقى و حقوق بشر او در اوج اقتدار بي همتا بود ، كوروش تا پيش از تسخير بابل همواره مورد تهد يد بابليان بود و حمله او به آن سرزمين صرفا جهت مقابله با تهديدات بابليان بود ، هنگام ورود به بابل مردم آن شهر بزرگ‌ترين كارناوال شادي و استقبال از او را سامان دادند چرا كه كوروش محبوب ملل مغلوب نيز بود، اوبه عكس شاهان ديگر تنها يك زن داشت و متعهد به خانواده و فاقد حرمسرا بود ، او به‌شدت باربردگى و اسارت انسان‌ها و فروش آدميان مخا لف بود و بعد تسخير بابل و ليدي و ساير سرزمين ها تمام بردگان را آزاد كرد ، همان‌گونه كه يهو ديان أسير در بابل را آزادكرد ، عظمت اخلاقى كوروش به‌حدى است كه حتى دشمنان ايرانيان همانند مؤرخان يوناني به ان اذعان و اعتراف دارند به‌عنوان مثال يكي از مؤرخين يونانى از او به‌عنوان خورشيد شرق ياد كرده است ، او به همه انسان‌ها و اديان احترام مي‌گذاشت و رفتاراوبا دشمنان واسرا بسيار كريمانه بود به‌طوري‌كه هنگامي‌كه پانتا همسر پادشاه شوش كه ملكه زيبايى زمان خود بود در جنگ باآشوريان به اسارت گرفته شد ، چند أفسر راى محافظت از او گماشت تا كسى مزاحم او نشود تا زماني كه او به خانواده‌اش ملحق گردد ، چرا كه كورش هرگز اهل هوسرانى و خوشگذرانى نبود، رفتار اوبا اسيران و دشمنان فراتر از رفتار پادشاهان و فاتحان بود او تنها حقوق بشر نمى گفت بلكه به ان عمل مي‌كرد او خود در منشور مشهور خود گفته : من برده دارى را لغو كردم هرگز نگذاشتم رنج و آزارى به مردم وارد آيد ، آنگاه كه من مردم جنازه و تابوت مرا طلاكارى و حكاكى نكنيد مرا به خاك كشورم بسپاريد كه آن از هر طلا و گوهرى براى من ارزشمندتر است .امیدوارم باثبت نام کوروش بزرگ که خداوند 17 آ یه در قر آ ن را به نام او ثبت كرده است در تقويم رسمي كشور نشان دهيم كه ما نيز همانند پيشينيان خود مردمى قدر شناس ، نيك سرشت و با انصاف بوده و در جهانى كه به ناحق مسلمانان را تروريست معرفى مي‌كنند اثبات كنيم كه ما ايرانيان فرزندان كوروش بزرگ اولين منادى صلح وآزادى و مساوات و حقوق بشر در جهان هستيم .