جناب آقای حاج حسین شریعتمداری دامت افاضاته
مدیرمسئول روزنامه وزین کیهان
باسلام وتحیات،تجلیل وتکریم حضرتعالی از رژیم قهرمان کره شمالی دربحران موشکی آن کشورباآمریکا،حرف وحدیث تازهای نیست.هرکس که به آمریکابگوید بالای چشمش ابروست ازنظرجنابعالی درجایگاه قهرمان و اسطوره قرارمی گیرد.مابقی ملاحظات،ازجمله پیشرفت وترقی اقتصادی،رشدو توسعه،وضعیت سیاسی واجتماعی،آزادیهای فردی واجتماعی،رضایت شهروندان و مسائل مهم دیگر، پشیزی برایتان ارزش ندارد.البته بتها وقهرمانان آمریکا ستیزتان یکی پس ازدیگری درشرف ترک برداشتن هستند.از ونزوئلاي هوگوچاوز تا کوبای فیدل کاسترو،نیکاراگوئه،زیمباوه رابرت موگابه و...مطمئن باشید مردم کره شمالی نيز سرانجام این فرصت را روزی خواهندیافت تا نشان دهندنسبت به نظام حاکم برکشورشان چه می اندیشند.
البته تقدیروتقدیس شما ازنظام های اقتدارگرا فقط به اعتبارآنکه آمریکاستیزهستند،حرف وحدیث تازه ای نیست.آنچه بیشترمورد نظرم بود، کوبیدن درد و بلای رهبران کره شمالی برسرآقای روحانی وظریف وتوصیه به آنهاست که ازجسارت وایستادگی کرهای ها دربرابر واشنگتن درس بگیرندولبخند، وادادگی وکرنش دربرابرآمریکا را کناربگذارند.ازجمله درسرمقاله24 مردادباعنوان«میل این ناقه کوی لیلی نیست!»مجدد همین معناراتکرارکردهاید.
جناب شریعتمداری عزیز،من به صغری وکبرای استدلالتان ورودی پیدا نمیکنم.بيشك شما دلایل موجهی داریدکه اصرارمی ورزیدآقای روحانی رویکرد«ذلت بار وتسلیم طلبانه» فعلی دربرجام را کنارگذارده ودرعوض رویکرد«انقلابی» کره شمالی را دنبال کند،عرضم نکته دیگری است.اینکه برای دوستداران انقلاب اسلامی چقدر دردناک است که امروزشاهدباشندکه آن همه آرزو و آرمان که به انقلاب اسلامی داشتند امروز بعدازگذشت 40 سال به ناکجا آبادی سقوط کرده که الگو و آرمانش کره شمالی بشود.
جناب شریعتمداری بزرگوار،سال 57 که آن نطقها، سخنرانیها، مصاحبهها، مقالات و تحلیلها ازانقلاب اسلامی میرفت،اگرکسی به ما میگفت که حاصل همه تلاشها، فداکاری ها ومبارزاتتان چهل سال دیگر، میشود یک نظام سیاسی که الگو وآرمانِبخشی ازحاکمیتش درحسرت کره شمالی شدن خواهد بود،بيشك یا میگفتیم که او از کره مریخ آمده وهیچ علم و اطلاعی ازاسلام و جهانبینی بزرگ وآرمانهای ترقیخواهانه آن ندارد؛ یا اینکه اویک ماموریتی ازطرف دشمنان انقلاب دارد ومیخواهد نظرمردم را نسبت به اسلام و انقلاب اسلامی بدبین سازد. اما امروزدرنهایت ناباوری شاهدیم که کره شمالی (باز هم تکرار کنیم کره شمالی) الگو و سرمشق ما بايد شود. چه فکر میکردیم سال 57 وچه آرزوها،اهداف وآرمانهایی برای آینده ایران داشتیم اما امروزبعد از40 سال رسیدهایم به جایی که بايد یک رژیم مریض، متوهم، بسته، معیوب، عقبمانده،سرکوبگرکه اگرکمکهای غذایی ژاپن،کره جنوبی،روسیه،چین،ژاپن واتحادیه اروپا نباشد، دچار قحطی میشد و چهار چشمی مردمش را میپاید که مبادا کسی به رادیوکره جنوبی گوش دهد و دریک کلام یک زندان بزرگی بهنام کره شمالی، الگو و مرادمان بشود.
رهبرانی که بعدازپرتاب موشک همچون پسربچههای خرد سال که با بهراه افتادن اسباب بازیشان یا زدن هواپیمای دشمن دربازی کامپیوتری به هیجان میآیند،کف می زنند و بهشادمانی می پردازند،باید الگوی دولتمردانمان بشوند.
جناب شریعتمداری والاگهر،با توجه به اینکه کره شمالی یک الگوی درمانده وعقبماندهتر از اتحادجماهير شوروی سابق است،پس چرا ديگر بايد افتخارکنیم که نامه تاریخی امام خمینی(س) به گورباچف باعث تغییر آن نظام شد؟
جناب شریعتمداری والاتبار، موفقیت کره شمالی درتولید سلاح هستهای وموشکهای دوربرد(که ازنظرجنابعالی اینقدرمهم است)ازجنس همان موفقیتهای شوروی سابق است.هم کره شمالی و هم شوروی سابق درزمینه تولیدتسلیحات هستهای،موشکهای دوربرد وپرتاب ماهواره بهفضا،پیشرفتهای مشعشعی داشتهاند.اما یک دوچرخه یا اطو که بتواند دربازارهای جهانی رقابت كند را توان نداشتندو ندارند كه تولید کنند.
جناب شریعتمداری عزیز، پیشرفت درزمینه ساخت بمب و موشک برای کشوری که یکی از پایینترین سرانههای بهداشت ودرمان وآموزش وپرورش را دارد، بهنظرشما غرورانگیز و پرافتخاراست؟
جناب شریعتمداری والامقام، مختصری به حافظهتان رجوع كنيد و ببینیدکه آیا خواستههای انقلاب اسلامی رسیدن به دموکراسی، انتخابات آزاد،آزادی بیان،حاکمیت قانون،نبود زندانی سیاسی واین دست آرمانها واهداف بود یا آنکه میخواستیم کره شمالی بشویم و مشکلمان با رژیم شاه آن بود که چرا دربرابرآمریکا نایستاده وچراایران را تبدیل به کره شمالی انقلابی نكرد؟!
ایام بکام باد
صادق زیباکلام