قانون-مشكلاتي را كه در روزهاي اخير گريبان‌گير كشور شد نمي‌توان يك رويداد آني دانست بلكه بي‌شك فرآيندي است كه از نارضايتي‌هاي اجتماعي واقتصادي رخ نمايان كرد. نام اين ناآرامي‌هاي اخير را هرچه بگذاريم و تقصير آن را گردن هر جرياني بيندازيم، نمي‌توانيم نقش ناكارآمدي مجموعه دستگاه‌هاي حاكم در كشور را از اين پرونده پاك كنيم؛دستگا‌ه‌هايي كه هم سرمايه در دست دارند وهم قدرت اجراي امور را ولي هر سالي كه مي‌گذرد، حساب ناتواني خود را برگردن معضلات حاشيه‌اي مي‌اندازند.
در اين سال ها لطف خدا همواره شامل حال مردم ايران بوده است اما اينكه برخي مسئولان در اطاق خود بنشينند و از نيروهاي متافيزيكي و طبيعي براي رفع مشكلات سخن بگويند، اوج نالايق بودن افراد را مي‌رساند؛ اين روزها متاسفانه درد هست و طبيب نيست و همه مي‌دانند مشكل كار كجاست ولي به آن توجهي نمي‌كنند.
رهبري نظام بارها به مسئولان توصيه كردند كه به فكر مشكلات مردم باشند ولي اين معضلات تا حدي پيش رفته است كه سبب مي‌شود ملت براي بيان مطالبات بحق خود آن‌گونه به خيابان‌ها بيايند، اعتراض كنند و در اين ميان نيز برخي به نفع خود از اين فريادها بهره ببرند.
منشأ مشكل
به استناد گفته كارشناسان مسائل اقتصادي و بسياري از دلسوزان كشور، مشكل اين مملكت را مديريت مناسب، توليد و اشتغال مي‌تواند حل كند. سه موئلفه مهمي كه اگر در اين سال‌ها مورد توجه قرار مي‌گرفت، با اين وضعيت روبه‌رو نمي‌شديم. بارها شده‌است كه شنيده‌ايم كارخانه‌اي براي مشكلات مالي صاحبش از دور خارج شده است و گاهي هزاران نفر به اين دليل بيكار و با مشكل معيشتي روبه‌رو شده‌اند.
سوال اينجاست كه با وضعيت نابسامان اقتصادي كه ايران دارد، يك مدير كارخانه يا شركت خصوصي چگونه بايد نگاهي راهبردي به مسائل داشته باشد و با چه تضميني بايد براي يك سال آينده خود برنامه بريزد تا با اين نوع مشكلات از قبيل ورشكستگي و ... مواجه نشود؟! بي‌شك دستگاه‌هاي حاكميتي و دولتي كه نقش مستقيم در اجراي فعاليت‌هاي اقتصادي دارند و گاهي هزينه‌هايي(بيمه، ماليات و ...) را براي كارفرمايان و توليدكنندگان ايجاد مي‌كنند، كه شايد بنا به قوانين بالادستي اين گونه عمل مي‌كنند اما در اين شرايط بايد چه كرد تا فشار بيش از حد سرمايه‌دار را مجبور به ترك كار و بستن واحد خود نكند؟!
اگر تغييراتي در قانون لازم است بايد انجام پذيرد، اگر دستورات فراقانوني نيازمند است با توجه به وضعيت كشور بايد صادر شود، اگر ملايمت‌هايي نياز است در دستور كار قرارگيرد و... تا مشكلات به كمترين حد ممكن برسد.
مسئولان نكات رهبري را شنيده‌اند؟!
سال‌هاست مسئولان كشور همواره تلاش مي‌كنند تا خود را مطيع بيانات رهبرمعظم‌انقلاب نشان دهند ولي آيا سخنان ايشان در ديدار با مردم قم را شنيده‌اند؟!
آيت‌ا...خامنه‌اي، رهبر انقلاب در اين ديدار «تمرکز مسئولان کشور» به‌خصوص مسئولان اجرایی را بر مسائل کلیدی به‌ویژه اشتغال و تولید و حل مشکل واردات ضروری خواندند و افزودند: این مسائل را بارها به مسئولان اجرایی تذکر داده‌ایم. ایشان در همین زمینه افزودند: برخی گله می‌کنند که رهبری چرا تذکر نمی‌دهد، اما بنده با گزارش‌های مردمی و دیگر گزارش‌ها از مسائل اساسی و مشکلات مردم باخبرم و مدام تذکر می‌دهم؛ به‌گونه‌ای که این تذکرات علنی، یک‌دهم هشدارها و اوقات تلخی‌های ما با مسئولان در جلسات غیرعمومی هم نیست.
حضرت آیت ا... خامنه‌ای بار دیگر با تاکید بر اهتمام مسئولان بر اشتغال و رونق تولید داخلی خاطرنشان کردند: بیکاری ریشه اصلی بسیاری از مفاسد است و باید با رونق تولید، آن را حل کرد البته پول‌پاشیدن بی‌حساب و کتاب مشکل را حل نمی‌کند و خوشبختانه مسئولان دولتی در این زمینه‌ها مشغول کار هستند. اين بيانات نكاتي است كه توجه به آن مي‌تواند مشكلات فراواني را حل كند. بياناتي كه مي‌توان آن را به موضوعات مختلفي تعميم داد و به عنوان سياست‌كلي آن‌ها را اجرايي كرد.
اگر بخواهند،كار شدني است
بي‌شك در كشور مشكلات فراواني وجود دارد و هيچ كس منكر آن نيست ولي اگر عزم لازم براي حل آن وجود داشته باشد يا به زبان ساده تر مسئولان بخواهند مشكلات را رفع كنند، معضلات يكي پس از ديگري حل مي‌شود و صداي اعتراضات و ناآرامي ديگر به گوش نمي‌رسد.
آزادي و كمك به معضلات
از طرف ديگر اگر مسئولان و دستگاه‌هاي مربوط دست رسانه‌ها را براي يافتن مشكلات و فرياد كشيدن باز بگذارند و اهالي رسانه ترس برخوردهاي مختلف را نداشته باشند، كمك فراواني به يافتن ناكارآمدي مديراني مي‌شود كه با استفاده از روزنه‌هاي مختلف در لايه‌هاي مديريتي جا خوش كرده‌اند و در مسير پيشرفت كشور سنگ مي‌اندازند؛ اما آيا اين‌گونه است؟!
چرا آزادي‌هاي لازم و در چارچوب به رسانه‌ها اختصاص داده نمي‌شود تا امثال خاوري‌ها نتوانند به راحتي در اين كشور فعاليت كنند و در نهايت بگريزند؟!
جاي خالي نظارت سالم
بايد اشاره شود كه مشكلات حل نخواهد شد تا زماني كه نظارت مناسب و بدون نگاه جناحي در كشور تقويت شود.
البته نظارتي كه سالم باشد و فقط اعتلاي نام ايران و سربلندي نظام و ملت را مد نظر داشته باشد ونه مصلحت‌هاي خود ساخته‌اي كه برخي براي خود ترسيم مي‌كنند.
با حلوا گفتن دهان شيرين نمي‌شود
اينكه هر روز مسئولي بگويد بايد فلان مشكل حل شود، بايد فلان كار پيش برود و ... مشكلي كه حل نخواهد شد هيچ، مشكلات روي يكديگر انباشته مي‌شود و كشور را به روزگاري مي‌اندازد كه امروز شاهد آن هستيم.