قانون- محمد جلالی/ روزنامه نگار

اين روزها فصل بررسي بودجه است و مسئولان بايد براي آينده يك سال كشور برنامه‌هايي را مدنظر داشته باشند و نگذارند هزينه‌ها براي مصارفي تلف شود و نيازهاي اساسي رفع نشود. به خاطر داريم چندي پيش برای چندمین بار بخاری‌های مدارس آتش گرفت و این بار کودکان زاهدانی را به کام مرگ کشاند. این ماجرا بسیار سخت و دردناک بود و به نظر هم نمی‌رسد که راهی برای آن دست‌كم در کوتاه مدت وجود داشته باشد. در همين حال مهرا... رخشانی‌مهر، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور گفت: «اکنون ۸۳ هزار کلاس درس مدارس دولتی با بخاری نفتی گرم می‌شوند که بابت ایمنی آنها نگران هستیم». اما تهیه 83 هزار بخاری گازی کافی نیست چون برخی از شهرها و روستاهای کشور هنوز طعم گازرسانی را نچشیده‌اند و استان‌های سیستان و بلوچستان و هرمزگان از جمله استان‌هایی هستند که گازرسانی آنها کامل نیست. از طرفي نيز آنچه که قابل تأمل است گفته اخیر سید محمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش است كه در اظهارنظري گفته بود:«‌ اگر نیمی از افراد یارانه بگیر در کشور، یک ماه از یارانه خود صرف‌نظر کنند مشکل بخاری‌های غیر ایمن مدارس یک‌بار برای همیشه تمام خواهد شد، ولی اگر نگاهمان به بودجه دولت باشد تا 8 سال آینده هم نمی‌توانیم این بخاری‌ها را از مدارس جمع‌آوری کنیم». این گفته وزیر پرده از واقعیتی بر می‌دارد که در دولت دهم پی‌ریزی شد و حالا بسیاری از اقدامات کشور را مختل کرده است. آری اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها بدون آنچه که کارشناسی شده باشد در ۲۷ آذر ۱۳۸۹ توسط محمود احمدی‌نژاد با حضور در تلویزیون دولتی ایران اعلام شد و پس از آن هیچ کس نتوانست ریالی از یارانه 45.500 تومانی را کم کند و همه پرسی برای انصراف از یارانه بگیران هم راه به جایی نبرد و در حال حاضر بیش از ۷۶ میلیون نفر در هر ماه یارانه نقدی دریافت می‌کنند، این تعداد بالغ بر ۹۵ درصد جمعیت ایران را در بر می‌گیرد. یارانه نقدی قرار بود علاوه بر کمک خرج خانواده‌ها، تحولی در دیگر بخش‌ها به خصوص سلامت و صنعت ایجاد کند. به نظر می‌رسد یارانه نقدی به یک غول بی‌شاخ و دم تبدیل شده است که منابع ملی را می‌بلعد و به گفته رئیس سازمان برنامه و بودجه هر ماه حدود ٣٨٠٠ میلیارد تومان بین خانوارها توزیع نقدی می‌شود مبلغی که با بالا رفتن تورم و کاهش پول ملی به رقم 4.5 دلار برای هر نفر رسیده و حالا نه کمکی به سبد خانوار می‌کند و نه دولت توان پرداخت دارد. اما حذف آن هم حتی برای آنانی که جزو دهک‌های بالا به شمار می‌روند از ید و قدرت دولت  بر نمی‌آید و ضرب‌المثل خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می‌رود دیوار کج مصداق پیدا کرده است. كاش مسئولان در اين روزهايي كه قانون يك سال كشور را براي دخل و خرج تنظيم مي‌كنند بايد بدانند كه بايد قوانيني تصويب شود كه مشكلات اينچنيني كشور را رفع كند و جلوي هزينه‌هاي ناكارآمد را بگيرد. اگر زماني اين قوانين به تصويب رسيده است نمايندگان مي‌توانند امروز كاري كنند كه جلوي ضرر گرفته شود زيرا هنوز دير نشده است.