روزنامه‌ قانون از خرداد ۹۶ که من کارزار احیای یادمان فروشکسته‌ دکتر محمد مصدق در گورستان ابن بابویه را آغاز کردم، بیش از هر مطبوعه‌ دیگری پیگیر این مطالبه بوده است. امروز که بیست‌وهشتم مرداد است نیز باز روزنامه‌ قانون به این پرونده‌ همچنان گشوده پرداخته است اما در مطلب قانون آمده که این پرونده «در فرمانداری ری بلاتکلیف مانده است». نیز در این مطلب آمده «سرانجام پس از فراز و نشيب‌های بسيار، سرپرست پيشين اداره ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری استان تهران در واپسين روزهای كاری خود در اين اداره با بازسازی يادمان دكتر مصدق در آرامستان ابن بابويه موافقت كرده و در همين راستا نامه‌ای به اداره ميراث فرهنگی شهرستان ری ارسال كرده است». مبسوط ماجرا اندکی فرق دارد: به همت حجّت نظری، عضو کوشای شورای شهر تهران، با ريیس میراث فرهنگی شهر ری، آقای رحیم‌زاده و کارشناس میراث فرهنگی استان تهران بر سر یادمان دکتر مصدق حاضر شدیم. کارشناس طرح‌های بازسازی یادمان را بررسی و تایید کرد و ريیس میراث فرهنگی شهر ری به ريیس وقت میراث فرهنگی استان تهران، آقای مجید مهدوی، نامه داد. آقای مهدوی باز به شهادت روزنامه قانون در مصاحبه‌ای با عنوان «یکی از اولویت‌های من در میراث پاسداشت چهره‌هایی چون مصدق است» اعلام کرد که «با درخواست باربد گلشیری برای بازسازی یادمان دکتر مصدق موافقت کرده و نامه‌‌ آن را به اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرری ارجاع» داده است. (۱۵ اسفند ۹۶)

در یادداشت امروز روزنامهی قانون آمده:«سازمان اوقاف و امور خیریه نيز پس از پيگيري‌های مکرر رسانه‌ها و باربد گلشیری از موافقت با بازسازی يادمان دكتر مصدق در آرامستان ابن بابويه خبر داده است.» متاسفانه این امر صحت ندارد. اداره‌ اوقاف و امور خیریه‌ی شهر ری مطلقا اجازه‌‌ کتبی به من نداده‌ است و حتی ريیس آن اداره، آقای اوتارخانی، در مصاحبه با روزنامه‌ ایران در مطلب «مرمت تاریخ معطل یک امضا» به قلم الهه خسروی‌یگانه (۲۰ اسفند ۹۶) ادعا کرده‌ که «فرماندار و مسئولان» باید نکاتی را روشن کنند تا این بازسازی انجام شود اما تا آن‌جا که من می‌دانم زمین گورستان ابن بابویه متعلق به اداره اوقاف است و چون این گورستان ثبت میراث فرهنگی شده است، فقط بايد اجازه‌ این دو نهاد را بگیرم. مسئول آقای اوتارخانی ا‌ست و اداره‌ زیر دست ایشان. میراث کار خود را کرده است. قصد من که اضافه کردن چیزی به آن گورستان نیست و چنان‌که بارها و بارها خوانده‌اید جز مرمت تاریخ سودای دیگری ندارم. دکتر مصدق وصیت کرده بود که در کنار مزار شهدای30 تیر در ابن بابویه دفن شود و شاه نگذاشت. امروز نیز نمی‌گذارند دو قطعه سنگ را به هم بدوزیم و برافرازیم. در ۲۹ تیر ۵۸ حزب ملت ایران از یادمان دکتر مصدق و مزار بازسازی‌شده‌ شهدای 30 تیر رونمایی کرد تا دست‌کم بشود یاد مصدق و شهدای 30تیر را محترم داشت اما آن یادمان یک هفته حتی سرپا نماند و امروز مزار شهدای 30تیر نیز مخروبه‌ای ا‌ست. به شما اطمینان می‌دهم که برخلاف ادعای آنان که نام مسئول را یدک می‌کشند، سنگ ۳۵۰کیلویی بیدی نیست که با باد شهر ری بلرزد،‌ چه برسد به آن‌که بیفتد و از میان دو نیم شود. گیرم باد به این کار قادر است، حال اداره‌ اوقاف که مسئول آن گورستان است بگوید که لوح سنگي‌عظیم یادبود شهدای30 تیر را کدام باد توانسته با خود ببرد؟ با شما عهد می‌بندم که تندترین بادها نیز موافق دکتر مصدق و هر کسی‌اند که خاک این‌ملک را سبز می‌خواهد و کشورش را از منصبش دوست‌تر دارد.